পৃষ্ঠা:চৰিত- দৈত্যাৰি ঠাকুৰ.pdf/১৫৪

১২৬

[ ৩০ অ

শ্ৰীশ্রীলঙ্কৰদেৱ-মাধৱদেৱ চৰিত

হেন বিমৰিষ কৰি, মাধৱৰ চৰণতে, বােলয় কাতৰ আতি, কৰিলােহোঁ মহাপাপ, নুহিকা মানুষ তুমি, ইশ্বৰৰ অংশ তুমি, ক্ষমিয়ােক মােৰ দোষ, এহিবুলি আগে পৰি, কৰন্ত কাতৰ অতি, চৰণক এৰা তুমি, কৰি আছা কিবা মােক, হেন শুনি সিটো জনে, উঠি নমস্কাৰ কৰি , মাধৱাে ঘৰক গৈল, যেতিক্ষণে মাধৱক, তেখনে ভকত গৈল, শুনি দেৱ শঙ্কৰৰ, হাঁ প্রাণ মাধৱক, ময়াে আজি দেখি যাওঁ, হেন সে কৰিবাে তাক, এহিবুলি লড়িলেক, আসিল মাধৱ প্রাণ, বাৰাদিত কিবা ভৈল,

গলত কাপােৰ ধৰি ॥১৩॥ পৰি আছে দণ্ডৱতে॥ কাকূতি কৰয় মাতি ॥১৪॥ ক্ষমা কৰিয়োক বাপ॥ নিশ্চয় জানিলো আমি ॥১৫॥ অপৰাধ কৈলাে আমি॥ হুয়ােক বাপ সন্তোষ ॥১৬॥ দুহাতে চৰণ ধৰি৷৷ মাধৱে বােলন্ত মতি ॥১৭॥ সকল ক্ষমিলো আমি॥ নাহি ভয় উঠিয়োক ॥১৮॥ অতিশয় ভয় মনে॥ গৈল মাধৱক এৰি ॥১৯॥ শুনা পাছে যেন ভৈল॥ সিটো হাসি ধৰিলেক ॥২০॥ শঙ্কৰদেৱত কৈল॥ ভৈল ক্রোধ গুৰুত্তৰ ॥২১॥ নেই চণ্ড নগৰুক॥ কি কৰে গৈয়া চাওঁ ॥২হ॥ নপাৰিৱ বহিবাক॥ মাধৱক দেখিলেক ॥২৩৷৷ কহিয়ােক বিদ্যমান॥ মাধৱাে সমস্তে কৈল ॥২৪৷৷