এই পৃষ্ঠাটোৰ মুদ্ৰণ সংশোধন কৰা হৈছে
১২৪
[২৯ অ
শ্ৰীশ্ৰীশঙ্কৰদেৱ-মাধৱদেৱ চৰিত
শঙ্কৰক যিটো দ্বেষ ভাবে সুমৰয়।
সিয়ােজনে মােক্ষ পাৱে নাৰাণে কহয় ॥১৪৷৷
জন্তিৰ মাধৱে বােলে যাইবে আধােগতি।
এহিমতে কথা দুয়াে কহি যান্ত আতি॥
উচ্চ উচ্চ কথা দুইৰো পৰিচ্ছেদ নাই।
শঙ্কৰদেৱত দুয়ো পুছিলন্ত যাই॥১৫॥
দুইহানৰো কথাক শঙ্কৰেদেৱে শুনিলন্ত।
হাসিয়া শঙ্কৰদেৱে দুইকো বুলিলন্ত॥
জন্তিৰ মাধৱে যিটো কৈলা ইটো নুই।
নাৰায়ণে কৈলা যিটো ইটো কথা হুই॥১৬॥
ইকথা আনত নকহিবা দুয়ােজনে।
হেন শুনি দুইহান্তৰে ৰঙ্গ ভৈল মনে॥
শঙ্কৰদেৱৰ সঙ্গে গৈলা তাৰা দুই।
বোলা শঙ্কৰ মাধৱ পাপে লাগােক জুই॥১৭॥
⸻⸻
ত্রিংশ অধ্যায়
—মাধৱদেৱক অপমান কৰাৰ চেষ্টা—
ঝুমুৰি॥
শুনিয়ােক সাধু নৰ, |
কথা আত অনন্তৰ॥ |
