এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
৩৪
চুপহি।
(৪)
সুৰুযৰ জিলিঙ্গনি গছৰ আগত
মেলি ঠেঙ্গ দীঘলীয়া ধৰিছে আবৰি
সোনালী বৰণ ঢাকি থাকি একাষত
আশ্বাসে পৰাণী গনে গই অন্তগিৰি
(৫)
নহবা বিমনা হেৰা যত জীৱগণ
বতৰ কোদোৱা গুণে থাকি নিৰুৎসাহে
মনত লগোৱা ৰঙ্গ মোৰ নিৰীক্ষণে
দেখি আৰু ৰাম-ধনু মনৰ হেপাহে
পানী পিওঁ পিওঁ বুলি মাতিছা সঘনে।
ঘনে আহা প্ৰভু বুলি ঘন বৰিষণে॥
এতিয়াও দুৰ হেৰ ডাৱৰ গগনে।
নোৱাৰে আহিব কাষে, বিধি অবিহনে॥
মিছাতে আজলী দেহি আৰু নিচিঞৰ।
প্ৰাণ ফাটি ৰায় দেখি বিলাই তোহোৰ॥
