পৃষ্ঠা:চুপহি.djvu/১২

এই পৃষ্ঠাটোৰ মুদ্ৰণ সংশোধনত এটা সমস্যা হৈছে

কোনোবা তৃপিতি লভে একেথিৰে চাই
পদুম ফুলেৰে ভৰা পুখুৰীৰ শোভা
ৰিব ৰিব কৰি বায়ু পাতক লৰাই
ধৰিছে সেউতি অতি কৰি মনলোভা॥
ব তছনো কতভাব কল্পনা পথিৰ
উ ৰ মনত অহি একে একে কৰি
ম ব য কমে কমে পানীৰ লহৰি।
স টি ধৰে সিটি যেনে যুৱলি পানীৰ।
    ভিতৰি
  আদি কৰি জলচৰ গণে
আনন্দ মনৰে অতি কৰি লৰালৰি
  কি লগই পানী সদা সৰ্বক্ষণে।
পাৰত চৰিছে তাৰ গৰু ম হ আদি
  হেম্বা হেম্ব কৰি॥
  আনন্দ সবাৰি
  দুখৰ বিষ ধি।
নম্মল ফটিক ধ ৰ, পানীৰ মাজত।
দেব ৰাজহংস অতি শোভয পখৰী
দেৱ দিব্য সৰোবৰ যেনে মানসত
মনৰ হচ্চাৰে তাত ফুৰয সাঁতুৰি।
পদুমনী কুমুদিনী কাষে পুষ্কৰণী
চৰিছে অ লখ পখী মাজে ঠাই ঠাই
দল মৰা ঘিলা হাঁহ শৰালি চাক’ই
দাউক দৰিক কোঁঢা আৰু কৰচনি।