পৃষ্ঠা:চিন্তা-তৰঙ্গ.djvu/৪২

এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
৩৪
চিন্তা-তৰঙ্গ

চূৰ্ণ হব ধন লোভ দৰ্প অহঙ্কাৰ
 বৈশ্য সকলৰ যি পাপে এতিয়া কৰে
ৰক্তপাত মাত্ৰ ধন মানৰ বাবত
 উলিয়াই অগ্নি অস্ত্ৰ পাপৰ জ্ঞানৰে।

এতেকে শুনাহে যত মানৱ জগত
 আহিছে সত্যৰ দিন মাৰিছেহি উকি,
স্বৰ্গৰাজ্য হব আহি মৰ্ত্ত্যত থিতাপি,
 যাৰে দেখা পূবত ভাগ্যে আশাৰ ভূমুকি

সত্যক ধৰিব হেতু নকৰিবা ভয়,
 আগবঢ়া এতেকেহে পিছলৈ নেচাই;
আহিছে সুদিন ধৰা পৰিছে হাতত
 বান্ধা প্ৰেম শিকলিৰে সবাকো মিলাই।

বাচি লবা নেতা ভাল উদাৰ চিতীয়া।
 ধন, জ্ঞান, পদৰ যাৰ অহঙ্কাৰ নাই।
কপট দেশ-হিতৈষী অনেক উঠিছে
 ব্যৱসা সিদ্ধিৰ অৰ্থে নিজলৈ চাই।

দেশ উদ্ধাৰিব ফুৰা অনাই বনাই।
 আছে, দেশ-হিতৈষী বহু ভাৰতত,
হলে মান সতকাৰ পদৰে ভূষিত
 দেশ নেতা বাব এৰে খিতাপ লোভত।