এই পৃষ্ঠাটোৰ মুদ্ৰণ সংশোধনত এটা সমস্যা হৈছে
২৯
চিন্তা-তৰঙ্গ
ধনেৰেই লয় *নি আনৰ মাটি বাৰী
নাতিনী *ঢ়িৰে সুদ ধৰি দিন দিন,
আৰু তাৰ ৰাজত্বে ধৰে কেউফালে কৰ,
প্ৰজাৰ শৰীৰ তাতে হয় দিনৌ ক্ষীণ।
যি জাতিৰ দেশ হয় বৈশ্যেৰে ভৰা
কোনোবা দেশ সৌভাগ্যশালী সি দেখিলে,
পোনতে যায় তালৈ বেপাৰৰ কাৰণে।
পিছে তাক হাত কৰি ৰাজ্যখন গিলে।
খোজে পৰ ৰাজ্য বৈশ্যে বাণিজ্য কাৰণ
নিজক পৃথিবীত কৰিবলৈ হে ধনী,
দেখায় দয়া স্নেহ সি অন্তৰত আন।
দয়া ধৰ্ম্মৰ কথা বৈশ্যে নাচায় যে মনি।
পৃথিবীত এতিয়া বৈশ্য ৰাজত্ব হেতু
ঈশ্বৰৰ সিংহাসন সোণে ললে কাঢ়ি
পিঠি দিলে ঈশ্বৰলৈ পৃথিবীৰ লোকে
পাপ ভাৰ পৃথিবীত দিনৌ গল বাঢ়ি।
শ্ৰীকৃষ্ণ, বৌদ্ধ, ঈশা আৰু হজৰত
বৰ্ত্তমান পৃথিবীয়ে কাকো যে নামানে
আৰু ঋষি মুনি আদি পীৰ-পেগম্বৰ
ধনবলে অহঙ্কাৰী হইছে নাজানে।
