এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
(১৩)
তথাপিতো,
সত নাই কবলৈ 'গুচি যাৱ চান' বুলি
বাট চাই থাকোঁ তোক “আহিল আহিল’ বুলি
মহাতেজী সহস্ৰাংশু জীৱৰ আধাৰ—
ঢালি দিয়ে পৃথিবীত
জগতৰ শক্তিমানে,
যাৰ শকতিৰে আমি
হওঁ শক্তিমান
যাৰ পোহৰেৰে চান
হৱ তই দীপ্তিমান,
চকু ৰঙা কৰি চায় ধৰি ৰুদ্ৰৰূপ;
নোৱাৰোঁ সহিব তাৰ
মহিমা অপাৰ;
ভালপোৱা নাই তাত
নাই কোমলতা,
কঠুৱা স্বভাৱ তাৰ
কঠোৰ বিধান,
নোৱাৰে ভুলাব মন শকতিবলেৰে।
