এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
৭০
চন্দ্ৰাৱলী।
হেমাঞ্জলী। অত্যাচাৰ সহিব নোৱাৰি
অৰণ্যত ললেহি আশ্ৰয়;
পালে আহি ৰাম-ৰাজ্য
শান্তিময় বনৰ মাজত।
চন্দ্ৰাৱলী। সিদিনা পিতাই শুধিছিলে মোক,—
“কোন তুমি, কোন বংশ জাত”?
ক’লোঁ মই,—“তোমাৰ নিচিনা
জন্ম মোৰ উত্তম কুলত”।
হাঁহিলে পিতাই
কিন্তু নোৱাৰিলে চিনকে ধৰিব।
হেমাঞ্জলী। আহাঁ, আগবাঢ়ি যাওঁ
আছে আজি পুষ্কৰতে ধাউতি তোমাৰ।
চন্দ্ৰাৱলী। ব’লা,–এই বাটে যাওঁ,
ৰৈ থাকি আমনি লাগিছে।
দুইৰো প্ৰস্থান।
