পৃষ্ঠা:চন্দ্ৰাৱলী.djvu/৬৪

এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
৫৮
চন্দ্ৰাবলী।


হেমাঞ্জলী। (কাগজ পঢ়ি )
কোনে কয় হাবিয়নি নিমাত নিতাল,
নাই কতো জীৱনৰ গীত,
প্ৰত্যেক গছকে মই গীতৰ ভৰাল,
কৰিম সকলো হ’ব ভীত।
চন্দ্ৰাৱলী জনমৰ নতুন কাহিনী
সকলোকে শুনাম বনত,
কিৰূপে জন্মোতে তেওঁ হ'ল দৈব-বানী
গাম মই কোমল সুৰত।
তিলোত্তমা অনুৰূপ যাৰ উতপতি
অলকাৰ গুণেৰে ভূষিত।
আদৰ্শ স্ৰজন যাৰ আদৰ্শ প্ৰকৃতি—
শুনিলে সকলো আচৰিত।

চন্দ্ৰাবলী ৷ আৰু আছে যদি শুনোৱা কবিতা
মধুময় অমৃত সুৰেৰে।
ধনঞ্জয়। সংসাৰ ভৰিল কবিতাৰে,
এই অৰণ্য মাজত
ইমান কবিতা আনি
কৰ পৰা কোনে উলিয়ালে!
অৰণ্যত নকৰেনে কথা ব্যৱহাৰ
কবিতাকে কয় মুখে মুখে?
হেমাঞ্জলী। অলপ আতৰা ধনঞ্জয়,
যক জয়ো তোমাৰ লগতে।