পৃষ্ঠা:চন্দ্ৰাৱলী.djvu/৩৮

এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে

দ্বিতীয় অঙ্ক।

⸺:0:⸺

প্ৰথম গৰ্ভাঙ্ক।
নৈমিষ বন।
ধৰ্ম্মপাল, গদাপাণি আৰু দুজন লগৰীয়াৰ প্ৰবেশ।
ধৰ্ম্মপাল। থাকি থাকি অৰণ্যতো ভাল লগা হ'ল।

নাই দুখ শোক জৰা ব্যাধি
নাই খৰিয়াল,—বিপদ-কণিকা,
বনৰ মাজতো আমি
জীৱনৰ অমিয়া লভিছোঁ।
বতাহত জাৰ লাগে, ৰ'দত উত্তাপ,
গম পাওঁ প্ৰত্যেক কথাতে
প্ৰকৃতিৰ প্ৰৱল নিয়ম;
নাই কেওঁ অভিলাস সিদ্ধিৰ কাৰণে
দিয়ে মোক উচটাই প্ৰকৃতি , বাহিৰে।
বিষাল কুবৃতাকাৰ সাপৰ দৰেৰে
আছে বিপদতো
জীৱনৰ অমিয়া মাণিক।
গছৰ পাতত আৰু জ্ঞানৰ পানীতো
শুনো কথা—পাওঁ উপদেশ,
পৰ্ব্বতেও কয় যেন