এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
২৬
চন্দ্ৰাৱলী।
দেহি,—নিচেই দুখীয়া,
ককায়েকে নকৰে মৰম।
কৰিছিলে স্নেহ বাপেকক
পিতৃদেৱে মোৰ,
সেইবাবে ময়ো তাক কৰিম মৰম।
হেমাঞ্জলী। তোমাৰ পিতাৰে স্নেহ কৰা বাবে
লাগে যদি তোমাৰ মৰম,
হ’ব লাগে ঘৃননীয় মোৰ,
কাৰণ পিতাই তাক দেখিব নোৱাৰে।
চন্দ্ৰাৱলী। তাক মই অতি স্নেহ কৰোঁ,
সেইবাবে তুমিও কৰিবা তাক স্নেহ।
কোন সৌৱা আহে এই পিনে?
বিশ্বপালৰ প্ৰবেশ।
বিশ্বপাল। বুজিলোঁ তোম'ৰ কথা যোৱা দেশ এৰি-
নোৱাৰা থাকিব আৰু,
নেথাকিবা মোৰ নগৰত।
চন্দ্ৰাৱলী। ময়েনে দদাইদেও?
বিশ্বপাল। হয়, তুমিয়েই, ভতিজা-জীয়ৰী;
আজিৰ দিনৰ পৰা সাদিনৰ ভিতৰত
নগৰৰ সীমা যদি নোহোৱা বাহিৰ
নিশ্চয় বুজিবা তুমি প্ৰাণ হেৰুৱাবা।
