পৃষ্ঠা:চন্দ্ৰাৱলী.djvu/১৫

এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
চন্দ্ৰাৱলী


পিঞ্জৰ। সঠিক নেজানো একো;
শুনিছোঁ থাকিব হেলে নৈমিষ বনতে।
আনন্দ মনেৰে দিনে দিনে
যাবৈ লাগিছে নগৰৰ নগৰীয়া লোক,
দুখ শোক পৰিহৰি ৰজাৰ লগত,
কৰিছে বসতি গৈ নৈমিষ বনত।
জনাৰ্দ্দন। নতুন ৰজাৰ সন্তোষৰ বাবে
কৰিব খুজিছা হেনো
মল্লযুদ্ধ কাইলৈ ৰাজ-প্ৰাঙ্গনত?
পিঞ্জৰ। হয়, পাতিছে ৰজাই যুঁজ,
আহিছিলোঁ তাৰে কথা জনাবৰ মনে,—
শুনিছো পুস্কৰে হেনো
কাইলৈ ভেষ ধৰি দুৰন্ত সাহেৰে
মোৰে স’তে যুজিব খুজিছে;
নতুন ৰজাৰ প্ৰীতিৰ কাৰণে
আৰু মোৰ মৰ্য্যদাৰ বাবে
মাল-যুঁজ কৰিব খুজিছোঁ কাইলৈ;
যুঁজৰ বেলিকা হলে
নেচাম অলপো মই কাৰো মুখলৈ,
যাকে পাম তাৰে ভাঙ্গি হাৰ
দিম এৰি ৰাজ-প্ৰাঙ্গনত।
তোমাৰ মধ্যম ভাই নিচেই কোমল,
তাতে তুমি মোৰ মৰমৰ,