পৃষ্ঠা:চন্দ্ৰাৱলী.djvu/১২

এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
চন্দ্ৰাৱলী।


বিৰাজিছে পিতৃৰ নিৰ্ম্মল আত্মা
নসহোঁ অলপো আৰু,—
দে মোক প্ৰাপ্য ভাগ
য’তে পাৰোঁ ত'তে লওঁ ঠান-ঠিক মই।
জনাৰ্দ্দন। লৈ যাবি যিহকে বিচাৰ,
দে গৈ নৈত উটুৱাই;
মোৰ চাৰি সীমনাতে
কদাপিও আৰু তই নেলাগে থাকিব।
যাওঁ গুচি,—নেথাকো ইয়াত।
পুষ্কৰ। ঠিক কথা!
সম্পত্তিৰ ভাগ দিলে
টান কথা নকওঁ তোমাক।
জনাৰ্দ্দন। তয়ো থাকিবিনে ইয়াতে কুকুৰ।
সুৰথী। কুকুৰ! কুকুৰ হলোঁ মই—
হয়, কৰোঁতে তোমাৰ কাম,
দাঁত সৰি সোলা হলোঁগৈ;
স্বৰ্গত থাকক মোৰ স্বৰ্গীয় গৰাকী,
তেওঁ হোৱা হলে
এনে কথা নকলে হেঁতেন।

পুষ্কৰ আৰু সুৰথীৰ প্ৰস্থান


জনাৰ্দ্দন। পালেহি ইমান সাহ!
পাব তাৰ প্ৰতিকাৰ,