পৃষ্ঠা:চন্দ্ৰাৱলী.djvu/১০০

এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
৯৪
চন্দ্ৰাৱলী।


গুপ্তবাস কৰিছিলোঁ
গুপ্তবেশে বনৰ মাজত।
এওঁ চন্দ্ৰাৱলী
আপোনাৰ আপোন জীয়াৰী,
সুবাহু নামেৰে কিৰাত কুমাৰ হৈ
আছিলে বনত, দেখিলে বহুত দিন
কিন্তু নোৱাৰিলে এদিনো চিনিব।
এওঁৰ মেনকা নাম,
সুবাহুৰ ভনীয়েক,
কিন্তু যথাৰ্থতে হেমাঞ্জলী
বিশ্বপাল ৰজাৰ জীয়াৰী;
এতিয়া তিনিও আমি প্ৰণাম কৰিছোঁ
আশীৰ্ব্বাদ পাবৰ কাৰণে।
বিশ্বপাল ৰজাৰ প্ৰতাপ দেখি
নগৰত থাকিব নোৱাৰি
হেমাঞ্জলী, চন্দ্ৰাৱলী, মই
তিনিও আহিলোঁ গুচি,
আপোনাৰ আশ্ৰয়তে
গুপ্তবেশে বনত থাকিলোঁ,
সময়ত দিছোঁ পৰিচয়
যিবা ইচ্ছা আদেশ কৰক।
চন্দ্ৰাৱলী। (ৰজাক) আপোনাৰ চৰণত শৰণ মাগিছোঁ,
আপোনাৰ চিৰদাসী মই।