এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
(৪৭)
তাসম্মাৰ হৰি নিতে, তিনিয়ো লোকক সদা,
পবিত্ৰ কৰয় সাৰে সাৰ॥২১২
অক্ৰুৰো কৃষ্ণৰ দাস,
পূৰ্ব্বত কৰিছা আশ,
দেখিল সেহি ধূলী পথে।
ধ্বজ বজ্ৰ আদি কৰি,
চিহ্ন সব আছ পৰি,
ব্যাকুল ভৈলন্ত বসি ৰথে॥২১৩
প্ৰেমে পুলকিত কাই,
লোতক বহিয়া যাই,
ৰথ হন্তে ঝাম্প দি পৰিলা।
ইতো কৃষ্ণ পদ ধূলী,
বুলি লৈলা শিৰে তুলি,
পাচে দণ্ডৱতে বাগৰিলা॥২১৪
গোপ গৰু ধূলী বুলি,
নবাচি লৈলা তুলি,
পূৰ্ব্বত কৰিছা অঙ্গিকাৰ।
ৰাম কৃষ্ণ সমে মঞি,
ব্ৰজবাসী সমস্তকো,
পৰিয়া কৰিবো নমস্কাৰ ২১৫
পৃথু হুয়া অবতাৰ,
বদ্ধ দেখিল সাৰ,
সন্তৰ চৰণ ৰেণু মাত্ৰ।
যিতো ধূলা শিৰে তুলি,
মুখে ৰাম কৃষ্ণ বুলি,
কেৱল ভক্তিৰ হৱে পাত্ৰ॥২১৬
বৈষ্ণৱৰ পাদ পদ্ম,
সমস্ত ধৰ্ম্মৰ সদ্ম,
তাৰ ধূলী কীৰিটি অগ্ৰত।
