এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
( ১২৭ )
সাধন।
আমাৰ মন্দিৰ মাজে, কতো বেলা ধূলা সাজে,
সেচন কৰয় কদাচিত।
আপুনাকে মানে দাস, মোৰ পদে কৰি আশ,
কপট তেজিয়া সাধে হিত॥৬৬৮
কেশবৰ গৃহচয়, যিতোজনে মাঞ্জি ৰয়,
সিতো জন মহাভাগ্যবন্ত।
ৰজো গুণে তমো গুণে, যাহাক তেজয় সদা,
বিষ্ণু ধৰ্ম্মোত্তৰে আক কন্ত॥৬৭৯
কৌস্তুভাদি ৰত্নচয়, তাবত গৰ্জ্জিয়া ৰয়,
মাঞি বৰ বুলিয়া কহয়।
কৃষ্ণৰ বল্লভ কৃষ্ণা, তুলসী বাসন্ত যাবে,
তুলসীক দেখি মৌন হয়॥৬৭০
মালতি মুকুতা পুষ্প, কমলকো তেজি হৰি,
শুষ্ক তুলসীক লন্ত তুলি।
আনন্দে শিৰত থন্ত বাসী বুলি নতেজন্ত,
তুলসী সে মোৰ প্ৰিয় বুলি॥৬৭১
বৰ্জ্জিবাক যোগ্য হয়, বাসী পুষ্প সমস্তয়,
ত্যাগ যোগ্য পৰ্য্যুষিত জল।
