এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
( ১২০ )
যত বিধি স্মৰণৰ, কিঙ্কৰ হৱয় সদা,
নস্মৰিলে পাপ অনুসাৰে॥৬৫৮
বেদ যজ্ঞ তপ তীৰ্থ, দানব্ৰত সদাচাৰে
পুৰুষে পাৱয় যত ফল।
হৰিৰ স্মৰণ মাত্ৰে সবে হোৱে উপগত,
বিস্মৰণে পাপে পাৱে বল॥৬৫৯
দুষ্ট চিত্ত সবো যদি, হৰি বুলি উচ্চৰয়,
তাৰ পাপ হৰি সংহৰন্ত।
অনিচ্ছা পূৰ্ব্বকে যেন, অগ্নিৰ পৰসে হস্ত,
পুৰুষৰ সহজে দহন্ত॥৬৬০
শাঠ্যভাবে একবাৰ, গোবিন্দক যিতো স্মৰে,
সৰ্ব্ব পাপে মুকুত হোৱয়।
ৰ্নুহিকে আশ্চৰ্য্য ইতো, গোবিন্দক ভজি নৰে,
তাহান স্বৰূপ হুয়া ৰয়॥৬৬১
⸻
পদ-সেৱন।
কৃষ্ণ পাদ সেবা সুখ, হৰে সংসাৰৰ দুখ,
একবিধ ফলৰূপ হোৱে।
অপৰ সাধন ৰূপ, তাৰিবেক ভবকূপ,
এই দুই-বিধ শাস্ত্ৰে কৱে॥৬৬২
