পৃষ্ঠা:ঘোষাৰত্ন.djvu/১২০

এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
( ৯৬ )

বাসনা ভেদ।


চৰ্বি।


সুবাসনা দুৰ্ব্বাসনা, পুরুষৰ সদা হোৱে,
 সুবাসনা সন্তৰ কৃপাত।
নাৰদৰ অনুগ্ৰহে, প্ৰহলাদৰ সুবাসনা,
 পাপ সজ্ঘ কৰিলা বিঘাত॥৪৩৪
নাৰদে আপুনি কন্ত, যুধিষ্ঠিৰে শুনিচন্ত,
 প্ৰহলাদৰ মহিমা বৰ্ণাই।
দেব সবে শুদ্ধ হই, যাহাৰ মহিমা গান্ত,
 সভাসদে থাকা তেৰ পাই॥৪৩৫
বালক কালতে যিতো,  ক্ৰিড়াৰ সাধন তেজি,
 কৃষ্ণ পাদ পদ্মে দিলা মন।
কৃষ্ণ গ্ৰাহে নিলে টানি,  ধৈৰ্য্যৰ ভৈলক হানি,
 প্ৰপঞ্চো ভৈলেক তান ছন্ন॥৪৩৬
কোনো বেলা গীত গান্ত, কৃষক মনত পান্ত,
 কোনো বেলা কৰন্ত ক্ৰন্দন৷
লজ্জা তেজি নৃত্য কৰা, হৰিক মনত ধৰা,
 কোনো বেলা হৰিক ধিয়ান্ত॥৪৩৭
তনু হোৱে পুলকিত,  কৃষ্ণ বুলি গান্ত গীত,
 মহীতলে সদা বাগৰন্ত।