এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
( ৯৫ )
সখ্য আত্ম নিবেদন দুই, জ্ঞানৰ উত্তৰ কালে হুই,
যিতো জ্ঞানে চিদংশৰ মহাশুদ্ধি হয়।
আপুনাকো দাস কৰি মানে, কৃষ্ণক দেবতা বুলিজানে,
দেহ নিবেদন সখিত্ব কৰিয়া ৰয়॥৪৩০
নববিধ ভক্তি আচৰয়, নিষ্কামে কৃষ্ণত সম্পজয়,
সমস্তৰে ফল লভয় সাধু সঙ্গতি।
সিতো নৰ মহাবিচক্ষণ সন্তৰ সঙ্গত দিয়া মন,
যি হেতু কৃষ্ণত লভিলে প্ৰেম ভকতি॥৪৩১
বিধি হীন ভক্তি কৃষ্ণ যশ, কৃষ্ণকো কৰয় সদা বশ,
সমস্ত জনৰ আছে আত অধিকাৰ।
পৰম আনন্দে যশ গাই, মায়াক নাশিয়া সমুদাই,
কলিত নামেসে সংসাৰ কৰে নিস্তাৰ॥৪৩২
কলি পাপী জীব সমস্তৰ, বিধিক নাশিলে নিৰন্তৰ,
সৰ্ব্ব ধৰ্ম্মে থাকে নামৰ মুখক চাই।
হেন নাম জপ সদা ভাই, নাম বিনা অন গতি নাই,
নামৰ কীৰ্ত্তনে সমস্তে পাপ পলাই॥৪৩৩
—
