এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
৪
গোপীৰ বস্ত্ৰ হৰণ ৷
উষা দেলে-হে! সখী মনত মোৰ দুখ।
এহি জনমত মোৰ নেদেখোহো সুখ॥
লীলাৱতী বোলে মোৰ কৈক গৈল হৰি।
ৰূপে মোহ হয় যত গোপৰ জীৱৰী॥
ভগৱতী বালে মোক দিলে দাৰুণ তাপ।
নিজ স্বামী এড়ি মই কৰিলোহো পাপ॥
ভৱানী বোলে মোৰ নহয় ঘন থিৰ।
কামিনী মোহন কৃষ্ণ কামত অস্থিৰ॥
বীৰজা বোলয় ইতো কিনো আচৰিত।
আজি মোৰ কপালে কি মিলিল বিহিত॥
কামদা বোলয় মোৰ জীৱ উৰি যায়।
শ্ৰীকৃষ্ণ প্ৰাণধনৰ কি হৈছে বিলায়॥
তৰুণী বোলয় ভদ্ৰা আছে কত দূৰ।
আজি দেখোন বাতৰ নপৰেসে ওৰ॥
ভাগীৰথী বোলে মই মৰো কাম বাণে।
কি কৰা সখী বুলি ইন্দুমতীক টানে॥
তিলোত্তমা বোলে মই পাৰিবো হো গালি।
ক'ত দেখা পাম মোৰ সেই বনমালি॥
বিদ্যাধৰী বোলে মোৰ কান্দিব ছৱাল।
প্ৰভাৱতী বোলে ৰম্ভা কিয়নো পলাল॥
মাধবী বোলয় মই নছাপাহো কাষ।
দেখে গোবিন্দয় কেনে পায় মোৰ আশ॥
