পৃষ্ঠা:গোপীৰ বস্ত্ৰ হৰণ.djvu/১৯

এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
১৭
গোপীৰ বস্ত্ৰ হৰণ
 

এহিমতে গোবিন্দে নৃত্যৰ দেন্ত ভঙ্গি ৷
কত গােপীকাক গৈয়া ধৰন্ত আলিঙ্গি ৷৷
কতাে গােপীকাৰ কৃষ্ণ পৰশন্ত স্তন ৷
কটাক্ষে নিৰীক্ষি কাকো কৰন্ত চুম্বন ৷৷
কৃষ্ণৰ রূপত বিমােহিত গােপ বালা ৷
খসে অলঙ্কাৱ কাৰৰ চিঙ্গি পৰে মালা ৷৷
সােলকয় খােপা নবান্ধয় তাক তুলি ৷
নচপাৱে গাৰ বক্স বিহার কাচলি ৷৷
এহি মতে নানা ৰঙ্গ কৰি গােপীগণ ৷
ৰাধিকা বুলিল এই কোমল বচন ৷৷
এবে আমি যাব লাগে যমুনা ঘাটক ৷
কলহে পানী ভৰাই লাগে আনিবাক ৷৷
এহি বাণী বুলি গােপী বিদায় লইল ৷
নানা ৰঙ্গ কৰি সবে ঘৰা ঘৰি গৈল ৷৷
কৃষ্ণ একা বসি থাকে বৃন্দা বন মাজে ৷
মনে মনে ভাবে মােক কি কৰিব লাজে ৷৷
এই সন্ধ্যা সময়ত যাব গােপী সব ৷
গােপীগণ মিলি ৰঙ্গে গাৱক ধুইব ৷৷
সেহি সময়ত মই যাইবো লুকাই ৷
সবাৰ বস্ত্ৰক তুলি আনিবােহো মই ৷৷
দেখিবো কি কৰে আজি গকুলৰ গােপী ৷
সখী সবৰ লগে আহিব মােৰ লক্ষ্মী ৷৷