এই পৃষ্ঠাটোৰ মুদ্ৰণ সংশোধন কৰা হোৱা নাই
( বলৰাম দেৱ কৰি উঠে। কমাতৃ! আমাফ পুত্ৰ আনিৰলৈ আনন্দ চিত্তে বিদায় দিক। আৰু দেৱ! আপুনি মনৰ বোৰ এ মাতৃদেবীকে সানা , আমি বাইক। | (দুইব্যে এস্থান) সাপণি—বাণী, তুমি চিন্তা নকৰিবা। ভগবানে নিয়ে তোৰ পুত্ৰ বিচাৰি আনিবলৈ গৈছে। এওঁবিলাক সামান্য পু নহয়। আহ! পাত্ৰ কে আমি হতে হতে পাইছে। আমি বৰ সৌগগ্য- সাঃ -ৈমই নিতান্ত নানা নহলেনে মোৰ সত এনে হৰ কি? এগৰ কৰা অনাদি অনন্ত সনাতন পুঃ খৰি আনিবলৈ পঠাম কি? সাঃ -ৈ মোৰ সৰ পাতকিনী নাই গতত; নাই পৃথিবীত ৫ না। নাট সংসাৰত। নেতানি লগালো হয়, এনেহে ভাৰ গায়, গালীৰ নিস্তাৰ নাই, এইখনমত। কৰি অপৰাধ থোৰ, অনুতাপ ছুৰি যে, উঠিছে হিয়াত , হেলো হত।
