এই পৃষ্ঠাটোৰ মুদ্ৰণ সংশোধন কৰা হোৱা নাই
(সাশীপণিৰ অৰেশ) সাপণি-ইয়াত থিয় হৈনো কি যেন পাতিছ? লৰাহঁতৰ মুখ দেখা নাই। যোত, বেগেতে গৈ জাত-পানী দি শাত্বনা।। দেহি মোৰ সোণাইহঁতে বৰ দুখ পালে। সাঃ খৈ , মই ভিতৰলৈ যাওঁ। তোমালোকে খোব।। বোপাইত গা পা ধুই আহাগৈ মই ত বাঢ়োগৈ। কালিৰেপৰা মোৰ সোণাইহঁতৰ পেটলৈ এটি কশো যোৱা নাই। (স্থান) সপণি-সফললাৰে আমি নৈত গাধুই আহি আহাৰ কৰে, ক. বল বা হবো- পিত পালে। মাতৃ পালো, যেনে নিজা ঘৰ, চোৱাচোন কেনেকৈ কৰিছে সাল। আইতাৰ সলনি আই, মৰমতে পৰি যায়, দেউতাৰ সলনি কেউ, চেনেহতে কেউ-সেই, গোল সলনি ছাৰ আতি মম। মাৰ লগতে চোয়, ৰেতে কেনেকু,
