পৃষ্ঠা:গুৰুদক্ষিণা.djvu/৭৩

এই পৃষ্ঠাটোৰ মুদ্ৰণ সংশোধন কৰা হোৱা নাই

( সান্দীপনি প্ৰবেশ) সাপণি- কফ ও বলৰাম চুমা খাই গত ফুৰাই অতি মৰমেৰে। মোৰ বোপাইত। তোমালোকে কালিৰে পৰা কেলৈ ইমান দুখ পাই ফুৰিছিল? উঠা, বাম- শয়ে কালিৰেপৰা কালি-কাটি ব্যাকুল হৈছে। - গে, মাতৃয়ে জাত ৰাজোতে বৰ দুখ পায়। ঘৰত ধৰি নাই, যি আছে সিও চো। সেইগুণে আমি খৰি আমিবলৈ গৈ মহা বিপদত পৰিলে।। সাপণি-কি বিপৰুত পৰিছিল যোব সোণাই? ফলি আমাক বাৰিত পৰুৱাই পাই বাট হেৰাই দাবি গুৰি ৰিছিলো। কোত আটাইবোৰ ফল এল এল ধৰিলে; পিচে দা আৰু মই দুয়ো হাবিত ফলমূল বিচাৰি নগৰীসকলৰ প্ৰাণ ৰক্ষা কৰিলে। ১ম -যুমুহা বতাহ বধূ আৰু ফেটা সাপৰ কথা নোকাৱা ফেলে? -এতিয়া কলেননা কি? গল কথা ছিল। এ মোৰ লে মনত পৰিলে এতিয়াও গাটো কিনি ৫। তেতিয়া দেখেন অই মূহ খাই আছিলি, এতিয়াও তো খুশি নো নে?