এই পৃষ্ঠাটোৰ মুদ্ৰণ সংশোধন কৰা হোৱা নাই
(সালীপতি পৈয়েকৰ প্ৰবেশ) সঃ ঘৈঃ--যোলা কেউ কলৈ গল? ৰুফ -মাতৃ! দেউৰ আজি ক'ৰবাত এফেৰি আছি। | কাকে কৰিবলৈ গৈছে। সাঃ -ৈকাল কতো হল! আজি আহিবনে না? যল কথাৰ গতিটোলৈ চাই জলে আজি অহা সা নাই। | কিয় মিছে-কি হলনো আই। সাঃ দৈঃ -কি কম? তোমালোকৰ ৰা নয়। কফ-কিয় নহব? আমি অনো মানুহ নহও আই? মা: হৰ বাৰা হোৱা সকলো কাম আমাৰ ৰা হব। সাঃ বৈতোমালোক কবলৈ ভাল নেলাগে। আমি ভাত ৰান্ধিবলৈ শুকান শৰি এডালিও নাই। আপনি ফোখৰি ফুৰাই ফুৰাই চকুৰ পানীৰ অহাৰ পালে।। দেৱে তাৰ একো দিহা নকৰিলে। ১ম ছাকি কথা আছে? আমি গৈ আনি দিই। ক-তেৰে উঠাই। আমি আৰ নিমিতে তাৰ ৰি | বিচাৰািই। বলতে সকলো ৰাৰ; কি মি সৰহকৈ আনি পাৰিৰ শ ৫ শলাগিব। মা নেলাগে; কাব্য ( টি।
