পৃষ্ঠা:গুৰুদক্ষিণা.djvu/৩৯

এই পৃষ্ঠাটোৰ মুদ্ৰণ সংশোধন কৰা হোৱা নাই

(২৮) Wাই হোক সেইদৰে ধেমালি নেই। মোৰ শপত ১লা! যে নেপাবি, পেটৰ পোৱালিয়ে গৰ লগালে মাকে জানে। ধৰে? আমি তোৰ পৰি শোধ কৰিব নোৱাৰে। তোৰ নিৰাথ চেনেহৰ মূল্য নাই। চক।--মোৰ সোণাইহঁত! তোমালোকে মোক নকৈ, বা? কুইয়ে পোৰে, পানীয়ে চেচা কৰে। দুয়ো উপকাৰী। জুই নহলেও নহয়, পানী নহলেও নয়। দু আৰু পানী হইৰো যিলহলে মহা পৰা কম হয়। সংসাৰত উৰ আৰু শান্ত এই এ দুটি নহলে সংসাৰ থাকিব নোৱাৰে। মই উগ্ৰ আৰু শাখ ট তোমালোক এইতো পাই যে, কিমান সুখী ও কৈ অৰ কৰিব নোৱাৰে। মইনাহঁত, তোমালোক দুটি দেখিলে মই আন-সাগৰত বুৰি থাকে। এতিয়া বে কেনিয়ানলৈ চকুৰ খাৰ হবা- হক তাকানো সহিব পাৰিনে? তোষালোকৰ পদ- সেৱা কৰিবলৈকে যেন আমাৰে এইদৰে মাসী চলা, তোৰ আশা কি আৰু অশী প্ৰেম। তাৰ মৰত মই পৰি আৰে। এতিয়া এই যে