এই পৃষ্ঠাটোৰ মুদ্ৰণ সংশোধন কৰা হৈছে
(১৫)
ভাল কথা হল! মোক ঘৰটো সাৰি ঠাইখন
অঁটাবলৈ কৈছিল। মই সুখ বিচাৰি থাকোঁতেই
গল। (ভৰিৰ খোল শুনি) অ’ লোকে ওলাল-
হিয়েই। (শোটাটো লৈ ঠাই পাৰে। মই কিবা-
বোৰ হে ভাবিছোঁ-প্ৰেমৰমান সুখ নাই। তালৈকো
হলোঁ বুঢ়ী৷ বুঢ়া এটা পালে জানিবা হয়।
বুঢ়াই জানো বুঢ়ী বিচাৰে-বিচাৰে যদি গাভৰু
হে বিচাৰিব। মই হওঁতে বুঢ়ী হোৱা নাই।
ভালকৈ মূৰ-গা অঁটাও মুঠেই, ভাল ডেকাটোৰো
চকু ৰৈ যাব।
( দৈৱকী , কৃষ্ণ আৰু বলৰামৰ প্ৰবেশ)
দৈৱ৷-কত ডেকাৰ চকু ৰৈ যাব অ’ চঞ্চলা?
চঞ্চ-মোৰ কথাবোৰ আই, শুনিলেনে কি?
দৈৱ।-শুনিলোঁতো পাগলী!
চঞ্চ।-তেন্তে ভাবিল কি হব? আই, প্ৰেমৰমান
জগতত সুখ নাই-নয়নে বাৰু?
বল।-বুঢ়ী তোৰ এই কৰিবৰ মন গল? আহা!
ৰূপসীৰ ৰূপ চোৱাঁ।। পাগলীৰ চিৰকালেই প্ৰেম।
যা বুঢ়ী, পৈ বিচাৰি যা। প্ৰেমীকা হৈ ভিতৰত
সোমাই থাকিলে কত যে পাবি? বেটীৰ কথাৰ
ভাব চোৱা?