এই পৃষ্ঠাটোৰ মুদ্ৰণ সংশোধন কৰা হোৱা নাই
চৰিত লতে গাহুতে | উঠতে বৈসন্তে ৰজনী গোট পোহাইল। প্ৰভাততে বি৫ে সান দান কৰি ৰাজদ্বাৰে চল্পি গৈলা। মহাকোপ মনে ৰাজাক খেনে ব্ৰাহ্মণে বুলিৰে লৈলা ১৪০ বৰ পণ্ডিতক | আৰ কৰি আবে থৈলাহ। তুমি কিসক। আমি কালি পথে চলিয়া যাইতে | সংস্কৃত দিল মোক। বন্দীশালে এক আছন্ত পণ্ডিত | অনায়ে তাক সত্বৰে। সিটো কোন জন | পণ্ডিত গহন বাদে যদি মোক পাৰে ১৪১ তেবে তাৰু মই কৰিববাহো সেৱা বুলিয়া বাক্য অশেষ। মহাৰ্প কৰি ৰাজাৰ আগত | কৰে বহু উপহাস। তনি গুণি ৰাজা সুখিবে শপিলা | কলা কণি কৰি। ৰীয়াৰ বড় | হেদায়ায়ে পাচে কবি স ক ১২
