এই পৃষ্ঠাটোৰ মুদ্ৰণ সংশোধন কৰা হোৱা নাই
এক-চৰিত আনো শিশুসকলৰ মুখে পানী নাই। আছে সবে বসি শঙ্কৰক বাট চাই । কন্ত বিষদ আখি গালে জিয়া হত। ওঠ কণ্ঠ শুকাইল মুখত নোলাই মত।১১৮৮ কাহাৰৰ মুখত আৰৰ নাই পানী দুনি। বোলে কি বুলিকে আৰে বুঢ়ীআই শুনি। এই বুলি সমৰে অসুখ অশান্তি। কভেবেলি মানে ভৈতে আছ। গুণি গাষ্ঠি ১১৮ শঙ্কৰে পাইল গৈয়া মাটিৰ যে গুৰি। পৰিলন্ত ৩হক অলত খেদি গুৰি। কাষে ধৰি বিচাৰিয়া হাতে ওলাইল। দেখি সবে ৰি দিয়া আনন্দে নাচন্ত ॥১১৯০ শৰক মতে ৰঙ্গে দিয়া হাত ৰাৱ। বায় চাপৰি উলি গৈলা গার। শৰে সাৰি আসি চাপিল কাৰৰে। উঠিলত তীৰক শুহক ধৰি কৰে ॥১১৯১ হাত তুলি তুলি সৰে নাচিবে লাগিলা। বনগা আসি বলে ওলগে দিল। হ নিয়া ভৰত পেলাইলা লোক চাই। তিতা ফ শৰেওসমাইলে যাই।১১৯ এ ফ কৰে সুৱলিত ৩টি। বিয়া বৰ কি দেখি ও মুক্তি।
