পৃষ্ঠা:গুৰুচৰিত.djvu/২৬৩

এই পৃষ্ঠাটোৰ মুদ্ৰণ সংশোধন কৰা হোৱা নাই

এক মাত | গেৰি পাৰে কালি কান্দি কয়াি নিবাস তেতিয়া | বুনে কবিয়া শোক। যদিও প্ৰাণ | গৈল নিশান | এৰিয়া ময়লাক।১১০৭ এহিমতে যেবে আছে তৈতে তেৰে কালে সবে পৰি পৰি। জয়তে দেখিয়া চৌদল আনিয়া শৱ লৈয়া ভৈলা লৰি। পাইলা লৌহিত্যক চিতা সাজিলে দহিলে তাতে তুলি। পৰে দেখিয়া কান্দে গেৰি দিয়া বাপ কৈ গৈলা বুলি॥১২৩৮ কুৰ কায় | নিষিযেকেই ভৈলা সিটো তেতিক্ষণে। | মাৰি তাত আছে দান লৈবে মনে।। | কৰি নি নাইলন্ত পাচে। শবেবোঠ দান কৈলা তুটি দিন যত আছে ১১৩৯