এই পৃষ্ঠাটোৰ মুদ্ৰণ সংশোধন কৰা হোৱা নাই
দ্বিতীয় খণ্ড বুমে চুমা মুখে দিল পৰম সুখে। ঙ্গে হিয়া আনন্দে নধৰে ৯৯৪। এহিমতে বৈলা তথা শুনা লাগৰে কথা কৈল আৰো দেৱতা শঙ্কৰে। না সভায় | কথা ইটো সময় যিটো গুৰু দেৱ জগতৰে। | দুড়ী এ মাসে শিওসব এলে | লগ লৈবে শৰ। লিৰে যাই | পলি নাই | গৃহৰ হয়। অন্তৰ। ৯৯৫ বুও মলি মাৰৈ কোব সলি | বালক দেখাই ভাৰ। মাৰে মাৰে বুলি | ৰঙ্গে হাত তুলি | কাতি কৰে কেহহ গাৰ। এক পুত্ৰ ৰাম | আতি অনুপাম | শব কৰে নেই। মৰা বোকাত আনো শি যত বাৰু শাৰ দেহ। ৯
