পৃষ্ঠা:গুৰুচৰিত.djvu/১৬৫

এই পৃষ্ঠাটোৰ মুদ্ৰণ সংশোধন কৰা হোৱা নাই

ভেবেসে হায় সংসাৰৰ দুখ দূ। ভযু পদে কল মন গৰ্ব হৌক চুল। গুৰু বিনে নাহি আন সংসাৰ ওঁ। নি গুৰু পাৱ নেৰিবাহা সৰ্বক • একমনে ধৰিয়য়া গুৰুৰ দুই পাৰে। বোলা ৰাম ৰাম যমে ন ধৰে বাৰে। অনন্তৰে শুনা কথা কুসুমৰ ঘৰে তথা কৰিলা শঙ্কৰদেৱে যেন। কহে তাক নিয়োক সভাসদ যত লোক অষ্টাদশ দিন লীলা হন।৭৫ এক্সা আদি দেৱগণ কৰি ৰাতি ৰা মন বৰ্গ হন্তে আসিলন্ত লৰি। শৰক দেখিবাক আইলা সৰে দেৱাক | হংসধানে বিমানত চৰি।। আলিপুখুৰীৰ গ্ৰামে আতি মহা অনুপমে সেহি খানে আহত শৰ। পাইল গৈয়া সেহিথান কৰি আতি বহু মান হলে সকলে নেন।