এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
(৭৭)
তেহ্ৰ জীৱ ষোল পুত্ৰ গন্ধৰ্ব্বী কন্যাৰ।
পৰম ধৰ্ম্মিষ্ট সবে গুণৰ মন্দিৰ॥
গান্ধাৱতী শতপুত্ৰ লভি এক কন্যা।
গান্ধাৰী নামত তিনি জগততে ধন্যা॥ ৩৯২ ॥
মহাশান্তী পতিব্ৰতা পৰম সুন্দৰী।
অন্ধক নৃপতি আনিলন্ত বিহা কৰি॥
সেহি গান্ধাৰীত ভৈল শতেক তনয়।
দুৰ্য্যোধন আদি কৰি পৰম দুৰ্জ্জয়॥ ৩৯৩ ॥
নামানয় পিতা মাতা গুৰু গৌৰৱক।
একদিন বুলিলেক গান্ধাৰী মাৱক॥
পাণ্ডৱক অপকাৰ কৰোঁ যত যত।
যৌগৃহ দাহ বিষদান শঙ্কতত॥ ৩৯৪ ॥
মাতোলৰ পুত্ৰ ৰাখে অনেক উপায়।
তোৰ ভ্ৰাতৃগণে মোক নভজে সদাই॥
এহি বুলি মন্দ দুৰ্য্যোধন দুৰাচাৰ।
শতেক মাতোল বন্দি কৈলা একেবাৰ॥ ৩৯৫ ॥
কাঠৰ শালত থৈয়া সবাকে দণ্ডিয়া।
শতেকৰ মাঝে দিয়ে ছাউল এসন্ধীয়া॥
শত শ্ৰাদ্ধি জেষ্ঠ ভাই পৰম শোভন।
সোদৰ সবক চাই বুলিলা বচন॥ ৩৯৬ ॥
অকৌৰৱা পৃথিবী কৰিবা যিবাজনে।
এহি ছাউল কঠা ভুঞ্জিয়োক সেহি জনে॥
