এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
(৬৮)
অযুত হস্তিৰ বল শৰীৰত যাৰ।
যাৰ কোপ দেখি ভয় উপজে প্ৰজাৰ॥ ৩৫১
জম্বুদ্বীপ পৃথিবীৰ নাথ অধিকাৰি।
লক্ষেক নৃপতি খাটিলেক জানু পাৰি॥
হেনয় ৰাজাক লাঠি মাৰিলেক শিৰে।
সিটো অপমান কেনে সহিলন্ত বীৰে॥ ৩৫২
যাক যি বুলিলা হেন শুনিবাক মন।
শুনি মন শান্ত হোক কহিয়ো এখন॥
সঞ্জয়ে কহন্ত শুনিয়োক মহাৰায়।
পাচে যেন ভৈলা তযু পুত্ৰৰ বিলাই॥ ৩৫৩
সমস্ত পঞ্চকে পৰি আছা উৰুভঙ্গে।
দশন অধৰ চৰ্ব্বি কম্পাৱয় খঙ্গে।
পৰিঘ সদৃশ বাহু ভূমিত পেলাই।
পাচে হেন বচন বুলিলা মহাৰায়॥ ৩৫৪॥
ভুৰিশ্ৰবা, কৰ্ণ, দ্ৰোণ, আৰু দেৱব্ৰত।
চাৰি অতিৰথিক বধিলা অন্যায়ত॥
মোহোকো কৰিয়া হত অনিয়ম ৰণে।
ইকি! আক শুনিবে ক্ষেত্ৰিয় ৰাজাগণে। ৩৫৫॥
সমৰ নিয়ম পৰি হৰি কৰি মন্দ।
কোননো পণ্ডিতে শুনি কৰিবে আনন্দ॥
ধিক্ক ভীমসেন মহা ক্ষেত্ৰি হুয়া জীৱে।
অনিয়মে মাৰি মোক শিৰে লাঠি দিয়ে ॥ ৩৫৬॥
