এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
( ৬৬ )
শুনি গান্ধাৰীৰ বৰ কোপ ভৈলা মনে।
পুনু শান্ত ভৈলা শুনি কৃষ্ণৰ বচনে॥ ৩৪০॥
দেখিয়ে মাধৱ মোৰ কেনে কৰ্ম্মফল।
শত পুত্ৰে আশা নভৈলক পিগুজল॥
হাঁ হাঁ দুৰ্য্যোধন দুশাসন শত পুত্ৰ।
মোক আজি এৰি তুমি সব গৈলা কূল॥ ৩৪১
নভৈলেক আশা মোৰ এগুটী পুত্ৰত।
আঞ্চ আই বোলন্তা নাহিকে ইলোকত॥
কি কাৰণে জীওঁ মই আৰ অভাগিনী।
শত পুত্ৰ তুলি দুনাই ভৈলোঁ অপুত্ৰিনী॥ ৩৪২
কৈক গৈলা দুৰ্য্যোধন দুশাসন বাপ।
বৃদ্ধকালে হেন মোক দিলি হৃদি তাপ॥
হাক দিলোঁ মই তভো নুশুনিলি তাক।
তোৰা সে মৰিলি, যম নভৈলে আমাক॥ ৩৪৩
সবাকো হেলিয়া ভেলি আপুনি ডাঙ্গৰ।
হিত বোল নুশুনিলি গুৰু গৌৰৱৰ॥
একত্ৰে নেথাকি গৈলি মৰিবাক লাগি।
আছৰি আমৰি কৰি সবে নাছি বাগি॥ ৩৪৪
এহি মতে গান্ধাৰী কান্দন্ত মুঠি হানি।
বিকল হৃদয় ভৈলা দেখি চক্ৰপানী॥
মাধৱে বোলন্ত মাৱ পৰিহৰা চিন্তা।
নিজ কৰ্ম্মভাগে হেন ভৈলেক অৱস্থা॥ ৩৪৫
