এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
( ৫৫ )
যি বুলিলা অন্যায়ে সাধিলা তই জয়।
কৌৰৱৰ কাৰ্য্য কেনে মনে নকৰয়॥
বিষদাহ অগ্নিদাহ যত ৰাজ্যভাৰ।
যাৰ আগে ভাৰ্য্যা ভ্ৰাতৃ নৰৈল তোমাৰ॥ ২৮৭॥
অভিমন্যু ভতিজাক সবে কুৰুগণে।
সমৰত বেঢ়িয়া ধৰিল ঘোৰ ৰণে॥
সিকালত যুদ্ধে জানো ধৰ্ম্ম নাহি কয়।
এবেসে জানিলো বৰ বচন সদয়॥ ২৮৮॥
ৰাজ্য লোভে মইলেক গুৰু বন্ধুগণ।
সিটোকিবা কৰিবেক শুনিয়ো বচন॥
সমাজে দ্ৰৌপদীক উৰুত বৈসাইল।
লঘু বাণী বুলি দুষ্টে উৰু দৰশাইল॥ ২৮৯॥
সেহি দিনা হন্তে মই কৈলো অঙ্গীকাৰ।
সেহি উৰু গদা কোবে ভাঙ্গিবে তাহাৰ॥
সেহি অঙ্গীকাৰ স্মৰি উৰুক ভাঙ্গিলোঁ।
অঙ্গীকাৰ পূৰ্ণ কৰি ধৰ্ম্মক সঞ্চিলোঁ॥ ২৯০॥
পাশ সভা মধ্যে তোমাসাক দাস বুলি।
অলঙ্কাৰ কাঢ়ি লৈলা বনে যাওক বুলি॥
সমাজতো হাসিলেক মুকুট ঝঙ্কাৰি।
আজি সেহি মান সুজিলো হো লাঠি মাৰি॥২৯১॥
হেন জানি মোক প্ৰভু ক্ষেমিয়ো আপুনি।
নিদাৰুণ ক্ষেত্ৰিজাতি চোৱা মনে গুনি॥
