পৃষ্ঠা:গদা-পৰ্ব্ব.djvu/৫৭

এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
( ৫৩ )

সবাৰো অপ্ৰিয় ভৈল নকৰি বচন।
আপোনাৰ পাপে নষ্ট ভৈল দুৰ্য্যোধন॥
এহি বুলি জেষ্ঠক সাবতি দুই হাতে।
ধৰ্ম্ম ধৰ্ম্ম সুমৰি আদৰি হৰি মাতে॥২৭৬॥
যাহাৰ পৰশে সংসাৰৰ তাপ হৰে।
হেনকৰ পৰশ লভিলা হলধৰে॥
গুছিলেক তাপ কোপ শান্ত ভৈলা মন।
লাঙ্গল মুষল থৈয়া বুলিলা বচন॥ ২৭৭॥
ধিক্ক পুৰুষত বাহুবল ক্ষেত্ৰিয়ৰ।
ৰাজ্য লোভে কৰে যিটো অন্যায় সমৰ॥
বীৰ হুয়া নকৰয় দুৰ্য্যশক ভয়।
পৃথিবীত শুভন যশক নথকায়॥ ২৭৮॥
অথিৰ জীৱন প্ৰাণ কেতিক্ষণে যায়।
আৰ স্বাদ অৰ্থে কৰে অনেক অন্যায়॥
এহি বুলি বলোভদ্ৰে মনে দুখ কৰি।
কুৰু নৃপতিক হেন বচনে সাদৰি॥ ২৭৯॥
বৈৰ সব নষ্ট দুৰ্য্যোধন বীৰবৰ৷
পুৰুষ বিক্ৰম কৰি সমোখ সমৰ॥
সুধৰ্ম্ম ৰণত প্ৰাণ তেজিলা হৰিষে।
দুৰ্য্যোধন কীৰ্ত্তি প্ৰকাশোক দশোদিশে॥ ২৮০॥
সমস্ত পঞ্চক স্থানে এৰিলন্ত প্ৰাণ।
এহি পুণ্যে সপত স্বৰ্গত হৈবে স্থান॥