পৃষ্ঠা:গদা-পৰ্ব্ব.djvu/৫৩

এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
( ৪৯ )

তাল নহে বুলি তাক, যুধিষ্ঠিৰে দিলে হাক,
 মৰ্ম্মে তান নসহয় গাই॥
শুন ভীম মন্দ কাম, বংশৰো অনাইলি নাম,
 কিসক কৰিলি হেন কাৰ্য্য।
অন্যায়ে সাধিয়া জয়, সৰ্ব্বজনে দেখি চয়,
 উদ্ধাৰিলা আপোনাৰ ৰাজ্য॥২৪৮॥

____

ঝুমুৰী।

মহাবীৰ শিৰোমনি। নৃপতিৰ অগ্ৰগনি॥
সৰন্তে নেৰিল ধৰ্ম্ম।  আছৰিলি মন্দ কৰ্ম্ম॥২৪৯॥
তাক লাঠি দিলি পাৱে।  কিনো মৰ্ম্ম দিলি গাৱে॥
শুনি আছ কোন স্থানে।  মৃত্যকক কোনে হানে॥২৫০॥
তাৰ প্ৰহাৰত বীৰ।  মৰি চক্ষু কৰি থিৰ॥
পড়িছিলি অচেতনে।  যদি মাৰে দুৰ্য্যোধনে॥২৫১॥
তেবে কি জীৱন আছে।  কি কৰিলি হন্তে পাচে॥
দুৰ্য্যোধন মহাৰায়।  নমাৰিলে ধৰ্ম্ম চাই॥ ২৫২॥
অন্যায়ে সাধিয়া জয়।  লাঠি হান দুৰাশয়॥
দুৰ্য্যশ থাকিল ৰহি।  যাৱদে কে থাকে মহী॥২৫৩॥
জীৱন সাস্বত নোহে।  লোকতো বেদতো কহে॥
ধিক সুখ ৰাজ্য ভাৰ।  দুৰ্য্যশ থাকিল যাৰ॥ ২৫৪॥
এহি বুলি যুধিষ্ঠিৰ।  কান্দিলন্ত মহাবীৰ॥