পৃষ্ঠা:গদা-পৰ্ব্ব.djvu/৫০

এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
( ৪৬ )

মহাছোটে ভীমসেন দেখিলা তিমিৰ।
ফুৰি ফুৰি পৰিলেক চক্ষু ভৈলা থিৰ॥
দুৰ্য্যোধনে দেখি ভীম মৃতক পৰায়।
প্ৰহাৰ নকৰি থাকিলন্ত বাত চায়॥ ২৩৪॥
যাৱদেকে চেতন নলাভ পাণ্ডু সুত।
কেন মতে প্ৰহাৰ কৰিবা অযুগুত॥
কতো বেলি চেতন লভিয়া ভীমসেন।
চক্ষু মেলি গুনিবে লাগিলা মনে মন॥ ২৩৫॥
সথোচিত কৰিলে জীৱাৰ আশা নাই।
নোহে সম অগনিত পতঙ্গ পৰাই॥
মোহোৰ আগত ইটো মুষকৰ সম।
অজি দেখোঁ পাপিষ্ঠৰ দাৰুণ বিক্ৰম॥ ২৩৬॥
না জানো কাহাত বৰ পাইলে দুৰাচাৰ।
ন্যায় যুদ্ধে চন্ন হুৱে মোৰ অঙ্গীকাৰ॥
কৰিলা নিশ্চয় বীৰে ধৰ্ম্ম পৰিহৰি।
দুৰ্য্যোধন বধিবে উঠিলা গদা ধৰি॥ ২৩৭॥
বিপৰীত কোপমনে যান্ত শীঘ্ৰে ধাই।
দেখি সাজ ভৈলা দুৰ্য্যোধন মহাৰায়॥
শৰীৰ আৱৰি বীৰে ফুৰাৱে গদাক।
লক্ষিতে নাপাৰি যেন কুমাৰ চাক॥ ২৩৮॥
সমৰ নিয়ম হেন গদাৰ যুদ্ধত।
যতেক প্ৰহাৰ কৰে নাভিৰ ঊৰ্দ্ধত॥