এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
(৩৪)
ভীম ব্যতিৰেকে পৃথিবীত বীৰ নাই।
যাৰ গাৱে পৰি গদা অগনি বজাই॥
জৰাসন্ধ, শৈল দুৰ্য্যোধন বিনে আৰ।
কোনে সহিবাক পাৰে ভীমৰ প্ৰহাৰ॥ ১৬৯ ॥
চৌষাষ্টি বাৰণ সমে ৰথ আকাশত।
ফুৰিবে লাগিছে যাৰ গদাৰ পাকত॥
ভীমৰ গদাৰ পাকে লাগিয়া বতাস।
চতুপাশে প্ৰজাগণ নপাৱে উদাস॥ ১৭০ ॥
গদাৰ প্ৰহাৰে যদি ভীম হোৱে ছাৰ।
চতুঃপাশে প্ৰজাগণে পাৰয় জোকাৰ॥
যদি দুৰ্য্যোধন ৰাজা বলে শ্ৰমে ছাৰ।
তাক দেখি সৰ্ব্বজনে কৰে হাঁহাঁকাৰ॥ ১৭১ ॥
কৌৰৱৰ ভিত্তি পাণ্ডৱক যুদ্ধ কৰি।
যিটো ৰাজা সবে পাণ্ডৱক আছে বৰি॥
কৌৰৱৰ শ্ৰম দেখি নিশ্বাস ফোঁকাৰে।
বোলে জানো বোৰে ভীমসেনে যুদ্ধ হাৰে॥ ১৭২ ॥
আকাশত গদাযুদ্ধ চাই দেৱগণ।
ধন্য বীৰ শিৰোমণি ভীম দুৰ্য্যোধন॥
জয় পৰাজয় যাৰ যশহুয়া ৰৈল।
যাৰ সম গদাযুদ্ধ পাচত নভৈল॥ ১৭৩ ॥
সেহি বেলা ভীমসেন বায়ুৰ কুমাৰ।
শুনিলা প্ৰশংসা বাণী দেৱ মনুষ্যৰ॥
