এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
(২২)
ঝুনা।
মহা কোপে ভীমে বোলে বচন।
শুনৰে কুলাঙ্গাৰ দুৰ্য্যোধন॥
কুলক নাশ কৰি, একেশ্বৰ।
কিশক পশিলি পাণী ভিতৰ॥ ১১০॥
সৰ্ব্বকালে সাঞ্চ আমাৰ বৈৰি।
কিমতে ক্ষেমিবো তাক সুমৰি॥
যো গৃহ দাহ বিহ খোৱাইলি।
ৰজস্বলা কালে ধৰি পাঞ্চালী॥ ১১১॥
বস্ত্ৰ কাঢ়ি লই বৈসালি কোলে।
আজি তাৰ মান সুজো সকলে॥
দুৰ্য্যোধনে বোলে শুন থুবুৰা।
কিসক অকাৰণে গৰ্ব কৰা॥ ১১২॥
আজিৰ যুদ্ধে যদি ৰহে প্ৰাণ।
কৰিবি পাচে হেন অভিমান॥
অন্যায়ে নসাধস যদি জয়।
ন্যায় যুদ্ধে কৰোঁ তোৰ প্ৰলয়॥ ১১৩॥
এহি বুলি ৰাজা গৈলন্ত ধায়।
আনো ৰাজা প্ৰজা আছে চাই॥
যুধিষ্ঠিৰ মোক্ষে আছা আবৰি।
শুনিয়ো ভাৰত ঘুষিয়ো হৰি॥ ১১৪॥
