পৃষ্ঠা:গদা-পৰ্ব্ব.djvu/১২

এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে

(৮)

খুজি লুৰি পাগুৱে নপাইল দুৰ্য্যোধন।
“পাঞ্চ পাণ্ডৱৰ আতি ভৈল দুখ মন॥” ২৯॥
সেহিবেলা ভীমও কহিল ব্যাধ্যে কাৰ্য্য।
দুৰ্য্যোধন ৰাজা পলাই আছে জল মাজ॥
ব্যাধ মুখে শুনি ভৈলা হাৰিষ অপাৰ।
ব্যাধৰ কণ্ঠত পিন্ধাই লন্ত হেমহাৰ॥ ৩০॥
অদৰিদ্ৰ কৰিয়া দিলন্ত ৰত্নধন।
ৰাজাও জনাইলা যথা আছে দুৰ্য্যোধন॥
শুনি যুধিষ্ঠিৰৰ হৰিষ ভৈল মন।
মহাৰথিগণ সমে আসিলা তেখন॥ ৩১॥
অৰ্জ্জুন, নকুল, সহদেৱ ভীমসেন।
সোমক পাঞ্চাল দ’ল ধাইলা যম যেন॥
ধৃষ্টদ্যুন্ম্য, শিখণ্ডী, অপৰ যত ৰাজা।
যুদ্ধামন্যু, বিৰাট, সাত্যকি উত্ত মূজা॥ ৩২॥
মাধৱ প্ৰমুক্ষে আসিলন্ত যত বীৰ।
চত্তুৰঙ্গ দ’লে আসিলন্ত যুধিষ্ঠিৰ॥
হয় হস্তি থধ্বজ নচুৱায়ে দ্ৰণ্ড।
প্ৰজাৰ আৰাৱে বজাৱয় বাদ্য ভণ্ড॥ ৩৩॥
ঢাক, ঢোল, মৃদঙ্গ, বজাৱে কৰতাল।
মাদলি, উলি, ভবা, খুমছি, কাহাল॥
পল্লৱ, আনহ, ভেৰু, গোমোখ, ঝাঁজৰ।
বীণা, বেণু, অসংখ্য বজাৱে চাৰেংদাৰ॥ ৩৪॥