এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
২৪৪
গদাধৰ
বিনাশি বিস্তৰ সেনা জাঁপিলে নদত,
সাঁতুৰি উঠিলে আহি ব্ৰহ্মপুত্ৰ পাৰ!
শইকীয়া।— ধন্য বীৰ গদাপণি!
বৰা।— ধন্য বীৰবাহু!
হাজৰিকা।— নেযাচিবাঁ ধন্যবাদ,
ৰাজদ্ৰোহী জনে।
সঃ গোঃ।—এৰাঁ বাজে-কথা।
যুগুত উপায় এবে কৰাঁ যুক্তি কৰি,
ৰাজাজ্ঞা পালন হেতু।
বৰা।— অৱশ্যে কৰিম।
ধৰিছোঁ মনতে মোৰ, অনুমানী জন;
কব লাগে সময়ত।
শইকীয়া।—মিলিব নে মোৰে?
সঃ গোঃ—কিবা তৱ অনুমান?
বৰা।— ডাঙ্গৰীয়া!
লব খোজোঁ বৰাগীৰ নাম।
হাজৰিকা।—নলবাঁ চপাই পাপ,
বৰাগীক বধি। নিৰ্দ্দোষী পুৰুষ দেহি,
ফুৰে নাম গাই; নিচিন্তে অহিত কাৰো।
নলবাঁ সি নাম।
সঃ গোঃ।—নোৱাৰি বুজিব।
উচিত বিচাৰ তাৰ হব সময়ত।
বৰাগী যদ্যপি হয় অভিপ্ৰেত জন,
হাতত ৰইছে বন্দী; দিব লাগে ধৰি।
