এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
২৯৯
গদাধৰ।
বঃ গঃ।—নিশ্চিন্তে থাকিবাঁ তুমি।
ভাবিছোঁ বিস্তৰ তোমাৰ ৰক্ষাৰ হেতু।
আছে আশা, বচাম তোমাৰ প্ৰাণ।
সময় চাপিল আহি, নকৰোঁ পলম,
যাওঁ এবে কৰোঁগই যথা আয়োজন,
ৰণ ৰক্ষা হেতু। (প্ৰস্থান)
বৰপাত্ৰ।— উঠোঁ এবে স্বৰ্গদেৱ!
যাওঁ ময়ো, চাওঁগই আত্মৰক্ষা পথ! (প্ৰস্থান)
ৰজা।— সকলোৱে দিছে এৰা
বিপদৰ বেলা, সম্পাদত যিবিলাক
নলে-গলে-গঁথা, প্ৰাণৰ সোদৰ সম!
আপদে চিনালে আজি, শত্ৰু মিত্ৰ জন;—
অত কৰি এটি শিক্ষা, আৰু এটি জ্ঞান,
আৰ্জ্জিলোঁ অন্তত!
(নেপথ্যত ৰণবাদ্য)
অহ, হঃ, সৰ্ব্বনাশ!
পালেহি পালেহি হাঁয়, চাপিল ওচৰ
অন্তিম সময় মোৰ! ( উত্ৰাৱল হৈ প্ৰস্থান)
২১
