এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
[৷৹]
শিক্ষাৰ পোহৰ
এছাটি পেলাই দিওঁ
সিহঁতৰ আন্ধাৰ হিয়াত;
শিক্ষা দিওঁ সিহঁতো মানুহ।”
কিন্তু তোৰ সঙ্কল্প সঙ্কল্পতেই ৰ’ল। “আসাম ট্ৰেন্চ্পোৰ্টৰ” যমদূতে তোক বিজুলী-সঞ্চাৰে লৈ গ’ল; মোৰ আদৰ্শৰ সমাধি ঘটিল।
আজি তই ক’ত আছ ক’ব নোৱাৰোঁ। ইয়াকে মাত্ৰ জানো যে তোৰ দৰে সদানন্দ, সত্যনিষ্ঠ, পবিত্ৰ আত্মাৰ ঠাই নিশ্চয় কোনোবা আনন্দ-লোকত, য’ত অহৰহ শান্তিৰ মলয়া বয়। স্পনদন- বিহীন প্ৰাণত মোৰ ইমানেই মাত্ৰ সান্ত্বনা।
এদিন মোৰ জীৱনৰ অভিজ্ঞতা, আদৰ্শকে আদি কৰি যথাসৰ্ব্বস্ব তোৰ হাতত অৰ্পণ কৰিছিলোঁ। আজি তোক দিব পৰা বস্তু মোৰ একো নাই। এই “গণ-বিপ্লৱ” ৰচনা কৰিবলৈ পুৰণি কাকত-পত্ৰ, বুৰঞ্জী, বংশাৱলী আদি সংগ্ৰহ কৰি সকলো তথ্য তয়ে জুকিয়াই দিছিলি। সেই স্মৃতিকে মনত লৈ আজি এই উপন্যাসখন চকু-লোৰে ধুই তোৰ তৃপ্তিৰ অৰ্থে উচৰ্গা কৰিলোঁ।
২৪ চ’ত ১৮৬৯ শক। |
দেউতাৰ। |
