এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
৯৫
কৰ্ণ পৰ্ব্ব।
দুখীৰ ছাৱল যেন দেখুৱাইছ তুই।
যুদ্ধ বিদ্যা শৰচয় শিখাইবো মই॥
এহি বুলি পৰ্শুৰামে শৰ শিখাইলন্ত।
অকপট ভাৱে শৰ মন্ত্ৰক দিল॥ ৫০৯॥
এক দিনা কৰ্ণৰ উৰুত থৈয়া শিৰ।
নিদ্ৰা গৈয়া আছে পৰ্শুৰাম মহাবীৰ॥
দৈব যোগে এক শাল বৃক্ষ গজিলেক।
উৰু শিৰ ভেদি সিটো বৃক্ষ উঠিলেক॥ ৫১০॥
শিপাল পৰম দুৰ্জ্জয় বৃক্ষ শাল।
গঞ্জিল মাত্ৰকে উধাই যায় সাত তাল॥
কৰ্ণ জগাইলন্ত গুৰু জাগ জাগ বুলি।
পৰ্শুৰামে চাহিলন্ত নয়ন উন্মিলি॥ ৫১১॥
উঠিলন্ত মহাবীৰ ঘুমতিৰ জাগি।
তেতিক্ষণে সিটো শাল বৃক্ষ গৈলা ভাগি॥
উৰু শিৰ ভেদি শাল বৃক্ষ গজিলেক।
পৰ্শুৰামে মনত বিস্ময় মানিলেক॥ ৫১২॥
মই পৰ্শুৰাম বীৰ যামদগ্নি সুত।
ব্যথা নাপাওঁ শাল গজে নুহি অদভুত॥
ইটো শিশুমতি কেন মতে সহিলেক।
ৰাধাৰ তনয় নুহি জানিলোঁ প্ৰত্যেক॥ ৫১৩॥
নজানোহো কোন ইটো ক্ষত্ৰিয় তনয়।
কপট কৰিয়া শিখিলেক শৰচয়॥
