এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
৭২
কৰ্ণ পৰ্ব্ব।
অৱশেষ তোমাৰ তনয় যত মান।
দুৰ্য্যোধন ৰাজাক এৰিয়া সেহি থান॥ ৩৮৫॥
মহাভয়ে পলাইলেক এৰি ঘোৰ ৰণ।
বাঘৰ খেদাত যেন পলাই গৰুগণ॥
সেহি বেলা কৰ্ণক মাতিলা শাল্যৰাজ।
দেখা ৰাধাসুত সমৰৰ কোন কাজ॥ ৩৮৬॥
দুৰ্য্যোধন ভঙ্গ দিলা ভাতৃগণ শোকে।
অশ্বত্থামা আদি কৰি যত বীৰ লোকে॥
সমৰক ডৰে সবে আছে সেহি ঠাই।
ভীমৰ হাতত কেনে সৈন্যৰ বিলাই॥ ৩৮৭॥
আন ছলে পলাই গৈলা ক্ষত্ৰিয় সকল।
তুমি পুনঃ পলাইবা না পাবা মহাবল॥
দুৰ্য্যোধনে মহাভাৰ আৰ্পিছে তোমাত।
ধনঞ্জয় আছে যেন কালান্ত সাক্ষাত॥ ৩৮৮॥
জয় ভৈল ৰাজ্য পাইবা মৰিলে স্বৰ্গক।
আকে জানি ৰাধাসুত বিলম্বক কিসক॥
মাথা তুলি দেখা কৰ্ণ তনয় তোমাৰ।
পাণ্ডৱক প্ৰতি বৃষ ষেণে দিলা ধাৰ॥ ৩৮৯॥
আপোন তনয় তাৰা এৰা গৰ্ব্ব কত।
পাণ্ডৱ অগনি সিটো পতঙ্গ সাক্ষাত॥
পুত্ৰৰ সন্তাপে হৈবা বাতুলৰ নয়।
আকে জানি নিবৰ্ত্তয়া তোমাৰ তনয়॥ ৩৯০॥
