এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
২য় দৃশ্য]
৭৯
কৃষ্ণ লীলা
কংস। বেছ, বেছ, এইবাৰ শ্যামঅঙ্গডেকা
হাতীৰ ভৰিত পৰিছে গচকা চোৱা।
প্ৰাণ যাব তাৰ কুবলয় আঘাতত।
বগাটোৱে চোঁৱা জাপ মাৰি ধৰি
নমালে মাউত। মৰিল মৰিল মোৰ
মাউত প্ৰধান মহা পৰাক্ৰমী! বগা
সেই ডেকাটোক শুঁৰেৰে মেৰালে
এইবাৰ⸺
নন্দ। ক্ষান্ত হওক যুঁজ মহাৰাজ। হাতীৰেনো
যুঁজিবলৈ পাৰেনে বালকে? উঠিল
উঠিল কানু নিৰুজ শৰীৰ। আকৌ
লাগিল হাতীয়ে শিশুয়ে যুঁজ।
দৈৱকী। হে প্ৰভু, দুখুনীৰ ধন মোৰ ৰক্ষা কৰা,
ৰক্ষা কৰা। কায় মনো বাক্যে যদি সতী
হওঁ মই, ৰক্ষা কৰা কুমাৰ দুটিক।
ৰাণী। চোৱা চোৱা সুকুমাৰ শ্যামল শিশুৰ
কিবা পৰাক্ৰম। ধৰিছে লেজতে তাৰ।
কুবলয়ে প্ৰাণপণে যুঁজিও সম্মুখ।
ফালে নিব পৰা নাই টানি। ইজনে
শুঁৰত ধৰি কুমত কৰিছে প্ৰচণ্ড
আঘাত। দেখা নাই শুনা নাই এনে
অধৰামি যুঁজ কেতিয়াও।
১ম পুৰনাৰী। দয়াময়, ৰক্ষা কৰা মোহন মূৰতি
এই কুমাৰ দুটিক। নহলে মৰিম
