এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
৩য় দৃশ্য।]
৬৩
কৃষ্ণ লীলা
বীণাৰ মধুৰ তান প্ৰেমৰ অমিয় গান
হিয়া আজি হৰষে মগন
ৰাজ আশীৰ্ব্বাদ মাগি পুলকে পূৰিত আজি
বন্দো আহা ৰজাৰ চৰণ।
কংস। মন্ত্ৰী, অতি সুললিত সুমঙ্গল গীত
বৰ প্ৰীত হলোঁ মই। যোগ্য পুৰস্কাৰ
পাব লাগে গায়ন বায়ন সকলোৱে।
(চাৰণৰ প্ৰবেশ)
চাৰণ। প্ৰভুৰ চাৰণ মই আজ্ঞা হলে গাম
স্তুতি গীত।
কংস। গোৱাাঁ বাৰু।
চাৰণ। -বন্দনা-
জয় প্ৰভু মহাৰাজ ৰাজ ৰাজেশ্বৰ
কংসৰাজ। প্ৰবল প্ৰতাপে যাৰ সদা
খলকে ধৰণী আৰু খলকে সাগৰ,
যাৰ ৰূপ দেখি কামদেৱ অন্তৰ্হিত,
যাৰ বাহুবল দেৱে নোৱাৰে সহিব
ৰাক্ষস পন্নগ গন্ধৰ্ব্ব কিন্নৰ বেশ
দেখি পৰাক্ৰম। যাৰ ধনুৰ্ব্বাণ খড়্গ
শিক্ষা দেখি আছোক মনুষ্য দেৱগণো
সদা ভীত। যাৰ ৰাজকাৰ্য্য কুশলতা
ৰাজনীতি যত ৰজা গনে সততে বখানে।
প্ৰজাগণে যাৰ সততে সুযশ গায়
পুৰনাৰীগণো যাৰ ৰূপে-গুণে মুগ্ধ।
হীন মতি মই নমো প্ৰভু চৰণযুগল।
