এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
৯৮
[৪ৰ্থ অঙ্ক
কৃষ্ণ লীলা
সাধন কাৰণে মৰ্ত্ত্য ধামলৈ। যশোদা
জননী মোৰ সৰ্ব্বাঙ্গ চেনেহে ভৰা
স্নেহ কঙ্গালিনী। মাতৃ প্ৰেম ঈশ্বৰৰ
সৰ্ব্বোৎকৃষ্ট দান মৰতত; সেই প্ৰেম
সুধা এৰি কৰ্ত্তব্যৰ বাবে আছোঁ আহি
মথুৰাত। আমাৰ বিহনে নিৰ্জীব যে
আই! বুজাব মাতৃক পিতা ভাঙ্গি পাতি
সৱ কথা। কটালে দৈবকী মাৱে কত
বৰ্ষ দিন লেখি লেখি, কিন্তু নেলাগে
কটাব দিন সেইদৰে যশোদা মাতৃয়ে।
দেখা পাব মোক অন্তৰত কৰিলেই—
সুমৰণ; তাৰ পাছে প্ৰভাস তীৰ্থত-
হব মহৎ মিলন। সেই দিন হব
মাতৃ মোৰ শোক মোহ হীনা। পৰমা
যোগিনী আইয়ে লভিব পৰম জ্ঞান।
শেষত পৰম গতি লভি লীন হব
অনন্তত।
নন্দ। বিদায় বিদায় বাছা যাওঁ মৰাদেহ
লৈ শূন্য ব্ৰজপুৰলৈ।
(কৃষ্ণ বলোৰামে নমস্কাৰ কৰে
নন্দৰ প্ৰস্থান)
—যবনিকা—
